Em disposo a anar a dormir sense saber ben bé com qualificar aquest cap de setmana.
Potser curull i aprofitat li anirien bé.
Només puc dir de negatiu que em va quedar una sensació de "poc aprofitat" el dissabte per la tarda encara que, si ho analitzo millor, va ser una bona tarda a la que jo li exigia unes funcions que no es varen acomplir.
No he aconseguit un relax important, però porto la pressió del màster, ja que anava una mica endarrerida. Li he dedicat moltes hores i he avançat força, encara que ara duc coronat un mal de cap important.
Tot i així, he cantat a Bruguers, he anat de compres, he rebut amics i he fet una sortideta a Golmés, el poble de la nostra volguda Ramona. Una tarda plena d'emocions, havaneres i somriures. Un sopar de germanor i un deliciós regust de poma lleidatana en tornar a casa.
I nova música. Un cd acabat de comprar que ha omplert la casa mentre planxava. La Arpeggiata, amb la Núria Rial i el Philippe Jaroussky donant vida a una colla de peces al voltant del Via Crucis.
Ara preparo la son, que el que resta de setmana té una densitat aclaparadora.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada